देऊडा
मान बहादुर के सि ( मुस्कान देऊडाप्रेमी )
मंगल्सैन ८ अछाम
१) आमा हजुरले मेरा लागि जो कष्ठ उठाया
नौ महिना गर्भमा राख्या धेरै दु:ख पाया
२) रुया बेला दुध पिलाया छोडि सबै काम
ह
Featured Post Today
गजल बिरानो ठाउँ प्रदेसी मान्छे अहिले नि आउदिन ! अर्कैको ठाउँमा नोकरी गर्नु छुट्टि नि पाउदिन !! मलाई नै पर्खि नबस्नु दिदी तिहार...
Read more »
गजल निस्ठुरीले छोडी जादा पीउनै परदो रै'छ ! सहारामा याद जिउनै परदो रैछ !! सपना देखेर बिचै बाटो छोडी जादा ! छिया छिया ...
Read more »
गजल बल्ल मलाई थाहा भयो तिम्रो कथा पढेपछि !सोध्न आई बस्यौ अरे बिस्तरामा लडेपछि !!जिन्दगीको चौतारीमा साथ सधैँ दिन्छु भनि !निभाउन खोज्यौ तिम्ले डढे...
Read more »
गजल बैसालु त्यो जोवन तिम्रो सकिन नि किन्न नानु ! जाली रैछ तिम्रो माया सकिन नि चिन्न सानु !! धेरै दिए माया प्रिती सजाए नौ तिमीले नै भय...
Read more »
गजल हरि सिंह माल “मुस्कान” गोकुलेश्वर , बैतडी सुन्दर सुदुर पश्चिम मनको घाउ दुखेको बेला झर्केर नहेर ! बिचमै एक्लै छोडे...
Read more »
गजल हरि सिंह माल "मुस्कान' गोकुलेश्वर , बैतडी सुन्दर सुदुर पश्चिम परदेशीको मन मुटु रुवाएर गयो दशैं ! गहभरी फेरी आँसु चुहाएर गयो द...
Read more »
Latest Post
फूल भनि सजाकोथे काडाँ बनि घोचेर गयौ
फूल भनि सजाकोथे काडाँ बनि घोचेर गयौ
मीना पुमा राईखोटाङ्ग
मुटु भित्रै राखेकोथे कुन्नि के के सोचेरगयौ
गुनासो छैन मलाई जुन डालीमा फुल्छौ फूल
हाँगामै झुल्छौ या पातमा जहाँ झुल्छौ झुल
कोमल मेरो छातीमा तिखो छुरा रोपेर गयौ
मुटु भित्रै राखेकोथे कुन्नि के के सोचेरगयौ
अजम्बरी भै बाँच चाहे ओइलिएर् भुइँमा
आशाको दियो जलेन भने मरेछ नभन्नु !
आशाको दियो जलेन भने मरेछ नभन्नु !
रबिन प्रधान "प्रतिक" खोटाङ्
जिउने झिनो सहारा पनि टरेछ नभन्नु !!पर्खेर कति बसेकि हौली खबर नहुँदा !मारेर माया समुन्द्र पारि तरेछ नभन्नु !!खाएको थिएँ बाचा त मैले फर्केर आउंछु !सन्देश सुन्दा घटना भित्र परेछ नभन्नु !!सम्हाली राख सजाई कुनै मुटुको कुनामा !म तिम्रै
नारी माथि हत्या हिंशा बन्द गर्नु पर्छ !
नारी माथि हत्या हिंशा बन्द गर्नु पर्छ !
हरि सिंह माल "मुस्कान"गोलुलेश्वर , बैतडी
चोर डाका गुण्डा जति सबै मर्नु पर्छ !!सृस्टिकी सिर्जना गर्ने तिनै नारी हुन् !बलात्कारी पापीलाई त किरा पर्नु पर्छ !!महिला माथि सधै हुने अत्याचार रोक्न !गाउँदेखि शहर सम्म बिरोधमा उतर्नुपर्छ !!चुलो देखि चौका सम्म
घृणा गर्छौ मन अन्तै फर्के पछि थाहा पाएँ !
घृणा गर्छौ मन अन्तै फर्के पछि थाहा पाएँ !
रबिन प्रधान "प्रतिक" चिसापानी, खोटाङ्
अछुत भनि सुनपानी छर्के पछि थाहा पाएँ !!सानो जात कहलिएँ तिम्रो ब्यवहार देखि !छोइन्छ कि भनि पर तर्के पछि थाहा पाएँ !!तिमी र म सँगै ज्यूनु सँगै मर्नु नहुने भो !मिठो बोली बोल्दा पनि झर्के पछि थाहा पाएँ !!बाँच्नलाई ग
गजल,
श्रस्टाका रचना
"गाउँले" आज शहरिया भयो दाम भएर
"गाउँले" आज शहरिया भयो दाम भएर
उ साहित्यकार भयो"गुरुवाली"नाम भएर
बिनोद सेन पाल्पाली
पाल्पा
खाएका कसम "मिलन"नभई बिछोड भयो"सिरु"विरक्ति भैई मायाँमा छल-छाम भएर
"भावुक"निकै एकोहोरो हुन्छ "प्रकिति"देखेर"कृष्ण"मुरली फुक्छ गोपिनी डाक्ने काम भएर
"अस्मि" "सावित्री" खिलाफी" "ढो
अस्तित्वको लडाँई, जारी रहनेछ
अस्तित्वको लडाँई, जारी रहनेछ
साबित्रा लुइँटेल घिमिरे झापा बिर्तामोड
जब सम्म पिठ्युमा भारि रहने छ | कर्मले डोर्याएर जता लगे पनिदु:ख सदैब वारि -पारि रहनेछ | जिन्दगीको डोरलाइ अगाडी बडाउनहरपल अगाडी नारि रहनेछ | भोली देश हराएको सुचना आउला वैरीले सिमा स्तम्भ सारी रहनेछ | पैसाको अहमता बोक्नेहरु संधै जत
सधैँ साँझमा उनको याद आउँछ
सधैँ साँझमा उनको याद आउँछ
राजेन्द्र तारकिणी बैतडी
त्यही माझमा गुनको याद आउँछपूर्णिमाबिना तारालाई हेर्दाखल्लो रातमा जूनको याद आउँछरिसाएर उनी भन्थिन् यसो–गहुँ पिसानमा घुनको याद आउँछ ?मणि जडेको फुली थ्यो उनकोबाटुलो नाकमा सुनको, याद आउँछयादहरूमा म
मानबता को भावना, सिद्धिएको समाजमा छ
मानबता को भावना, सिद्धिएको समाजमा छ!
मुना मन सिग्देल ...मोरंग उर्लाबारी
कति सहयोगी मन, पिटिएको समाज छ!!
ठुला बडाहरुको भोज हुन्छ त्यो महल भित्र!छेउमा भोकमरीले, थिचीएको समाज छ!!
आधुनिकताको बाहानामा बिग्रेको सस्कृति!हेर आफ्नु पन पनि, उजाडिएको समाज छ!!
हत्या हिंसा आत्याचारले शिमान
मै हुँ भन्ने मान्छे पनि, भित्र भित्रै ढलेकै छ॥
मै हुँ भन्ने मान्छे पनि, भित्र भित्रै ढलेकै छ॥
"बिखर्ची राम"चितवन, माडी,नेपाल
थोरै अतित छुवाई दिँदा,अनायासै गलेकै छ॥हेर्दा शान्त सागर झैं,एकान्तमा छटपटीले।छातीभित्र अग्नि ज्वाला,दिनरात जलेकै छ॥यो संसारको रित यस्तै,जीवनरथ धान्न लाई।जस्तोरोप्यो जिन्दगी यो,सँधै उस्तै फलेकै छ॥कर्म गर्न छाडी सबले, आद
सबै लग्यो बाढीले यो पीर बगाएन
सबै लग्यो बाढीले यो पीर बगाएन
गौरब श्रेष्ठ “मनकुरा”हरिबन ५
आभाबमा डडेको लकिर बगाएन
बास बग्यो लाश नि आँखा अघाडिनै
आतंकले छापेको तस्बिर बगाएन
झनै थप्यो कालिले ब्यथा दर्चुलाको
प्रकृतिको अन्याय जन्जीर बगाएन
भन्ने गर्थे सुर्ये नि डुब्नै मात्र आउछन्
साचै रैछ पश्चिमको तक्दिर बगाएन
गौरब श्रेष्ठ “
रुढी बढी समाजमा खलबल बने म ।
रुढी बढी समाजमा खलबल बने म ।
सुमित्रा अधिकारी "शिरु"गोरखा
मद्होस पार्ने जवानीले पागल बने म ।।
यी आँखामा छायौ तिमी मुटु भित्रै पस्यौ ।नजानिदो तवरले फसी कायल बने म ।।
हावा सरि उडी दिन्थें तिम्रो साथ पाए त ।डुल्छ यो मन गगनमा बादल बने म ।।
हृदयको ढुकढुकीले बोलाउछ तिम्लाई ।भासिए झैँ भयो म
.jpg)
Posts
